Sobór Chalcedoński

"Przyczyną zwołania Soboru był Eutyches, mnich z Konstantynopola (ur. ok. 378), który uważał, że po wcieleniu ludzka natura została całkowicie wchłonięta przez naturę boską, dlatego po zjednoczeniu możemy mówić o jednej tylko naturze Syna Bożego, boskiej. Wynika z tego, że Syn Boży nie jest „współistotny” z nami w człowieczeństwie, a zatem nie mógł nas odkupić: ponieważ ludzka natura została wchłonięta przez boskość Logosu, Jezus po unii hipostatycznej nie jest naprawdę człowiekiem, znika także zgorszenie Wcielenia i krzyża. By doprowadzić do wyjaśnienia sporu, cesarzowa Pulcheria z małżonkiem Marcjanem zwołała sobór w Chalcedonie (451), który przeszedł do historii jako najliczniejszy w spośród siedmiu soborów pierwszego tysiąclecia (600 biskupów) i najważniejszy spośród nich"