Sobory Kościoła Katolickiego

Sobór Konstantynopolitański II

Sobór Konstantynopolitański II - 553r.

"Głównym zadaniem drugiego soboru konstantynopolitańskiego było wskazanie, w jaki sposób należy rozumieć definicję soboru Chalcedońskiego. Kanony chrystologiczne tego soboru odrzucają zarówno nestorianizm (kan. 5-7), jak i naukę Eutychesa (kan. 8), podkreślając jedność osoby Syna Bożego bardziej, niż różnice natur. W kanonach Soboru po raz pierwszy też został użyty techniczny termin oznaczający zjednoczenie obu natur: unia hipostatyczna (zjednoczenie obu natur w osobie Boskiego Logosu)".