Sobory Kościoła Katolickiego

Sobór Nicejski II

Sobór Nicejski II - 787r.

"Był to ostatni, siódmy Sobór powszechny uznawany przez Kościół katolicki i Kościoły prawosławne. Głównym powodem zwołania go była walka z ikonami i z tymi, którzy im oddawali cześć, czyli ikonoklazm. Konflikt, który dotknął wschodnią cześć cesarstwa rzymskiego ze stolicą w Konstantynopolu, trwał z przerwami od 727 do 843 roku. Na zakończenie soboru cesarzowa Irena i cesarz Konstantyn VI podpisali decyzję, zgodnie z którą kult ikon jest prawomocny. Pod dokumentem, pod którym jako pierwsi z zebranych biskupów podpisali się lagaci papiescy, podkreśla się, że należy czcić Krzyż Święty, obrazy Chrystusa i Matki Najświętszej, świętych i aniołów, że można i należy oddawać im cześć przez przyklękanie, okadzanie, palenie świateł, byleby pamiętać, że adoracja w sensie ścisłym (alethine latreia) przynależy się jedynie Bogu"