Sobór Trydencki (1545-1563)

Zwołany przez Papieża Pawła III z powodu rozszerzania się herezji Lutra i konieczności reformy Kościoła. Sobór trwał długo, z przerwami. Po śmierci Pawła III obrady soborowe kontynuowali Juliusz III i Paweł IV, który zatwierdził dekrety soborowe 22 stycznia 1564. W swoich dekretach Sobór Trydencki zajął się wszystkimi kwestiami które w owym czasie były ważne: kanon Pisma Świętego, grzech pierworodny i usprawiedliwienie, sakramenty, zwłaszcza Eucharystia, komunia św. pod dwiema postaciami, Msza św. jako ofiara, kapłaństwo, ustanowienie seminariów duchownych, małżeństwo, czyściec, kult świętych, obrazów i relikwii, odpusty, księgi liturgiczne. Uczestników Soboru ożywiało autentyczne pragnienie reformy Kościoła „w głowie i członkach”

Źródła: F. Bécheau, Historia soborów, Kraków 1998, s. 181-205; K. Schatz, Sobory Powszechne. Punkty zwrotne w historii Kościoła, Kraków 2001, s. 164-210; Dokumenty Soborów Powszechnych t. III, oprac. ks. A. Baron, ks. H. Pietras SJ, Kraków 2003, s. 187- 191.